پوست خشک
پوست هر چه پیرتر شود، روغن کمتری تولید می کند. پوست زمانی خشک می شود که در سلول های شاخی(خارجی ترین لایه پوست)رطوبت بسیار کمی وجود داشته باشد.این مسئله باعث می شود پوست،زبر،خشک،ترک خورده و قرمز رنگ شود.افراد لاغری که پوست روشن و خشک دارند،در مقایسه با افرادی که پوست چرب و تیره دارند،احتمال بروز چین و چروک در پوستشان بیشتر است.خشکی بیش از حد پوست می تواند ناشی از کمبود مایعات و رطوبت درونی بدن باشد. اگر چه پوست تیره و چرب ممکن است، طی بلوغ، تمایل به جوش زدن داشته باشد،ولی اثر پیری بر آن خفیف تر است.
یکی از راه های افزایش رطوبت پوست،خوردن میوه ها،سبزیجات و غلات پخته ی پُر آب است.
نحوه ی پاکسازی پوست می تواند در رفع خشکی آن موثر باشد. اگر برای این کار از صابون استفاده می کنید، از مصرف انواع حاوی دئودورانت ها(موادی که بوی عرق بدن را از بین می برد) دترجنت ها(مواد پاک کننده غیر صابونی مانند پودرهای شوینده) پرهیز کنید. برای شستن صورت بهترین صابون برای پوست های خشک صابون جوانه گندم ، آلوورا ،جنسینگ و پن لیلاک می باشد.
بهترین موقع برای استفاده از مرطوب کننده ،درست بعد از حمام کردن است،زیرا آب برای مرطوب نگه داشتن لایه های خارجی پوست کمک می کند و روغن موجود در این مرطوب کننده ها از این آب محافظت می کند و مانع تبخیر آن می شود.
از مصرف مواد آرایشی نامرغوب که حاوی مواد شیمیایی،رنگ ها و عطر های مصنوعی هست خودداری کنید.